Tekst 36 z 34 ze zbioru: Zapiski z pandemii
Autor | |
Gatunek | filozofia |
Forma | wiersz / poemat |
Data dodania | 2021-03-26 |
Poprawność językowa | - brak ocen - |
Poziom literacki | - brak ocen - |
Wyświetleń | 1065 |
Jak ciemno w moim pokoju, a biały
papier słyszy twoje myśli, że ty wcale
nie zamierzasz z nim pozostać.
Lecz wąskim duktem zbiegający ogród
podobny kobiecie, która zbiera jabłka
przypomina natrętnie, iż znów
będziemy musieli się spotykać
tą, z głębi serca, dojmującą troską
26.03.2021