Autor | |
Gatunek | poezja |
Forma | wiersz biały |
Data dodania | 2021-06-03 |
Poprawność językowa | |
Poziom literacki | |
Wyświetleń | 784 |
Będziesz się nad nami litować? To się lituj, jeno mądrze,
I nie mierz naszego chłopa miarą hrabiego,
Bo my nie mamy twoich białych rączek -
Lud prosty nie ma sobie równych i w ciężkiej robocie,
I w świątecznej hulance!
Każdy z nas ma duszę czarną
Jak ta granatowa chmura,
Gniewna i groźna,
I aż dziw, że gromów nie ciska
I krwawych deszczy nie niesie,
A kończy tylko beczką wychlanego wina.
Ale wystarczy jedna czareczka tego eliksiru,
Żeby wszystko to rozpłynęło się
Po najmniejszych nawet żyłkach,
I żeby znowu jak zawsze roześmiała się dobra,
Życzliwa światu chłopska dusza!
Nie trza wcale nad nami lamentować -
Rozejrzyj się tylko, jaki świat piękny!
Jacy chwaccy ci nasi kawalerowie!
Jakie cudne jak to najlepsze wino młode kobiety!
I wszyscy oni życiem upojeni,
Choć jeszcze wczoraj ni duszy,
Ni rąk i nóg z utrudzenia nie czuli!*
1865
..............................................................
/Foto własność tłumacza/
oceny: bezbłędne / znakomite
Widzisz, Emilio, załączone tutaj zdjęcia zawsze są mało wyraźne. Szkoda!
Ale... słowo się rzekło, i kobyłka u płotu
oceny: bezbłędne / znakomite