Wspólną cechą wielu istot żywych na Ziemi jest zabijanie. Organizmy stosują zabijanie jako środek do przetrwania. Tylko dzięki temu istnieje zdolność do tworzenia przestrzeni życiowej. Owo zabijanie dokonywane przez homo sapiens jest też podstawą rozwoju cywilizacji i kultury.

Wszystkie zdobycze w zakresie cywilizacyjnym są ściśle powiązane z uśmiercaniem i kultem śmierci jako źródłem, z którego wywodzą się wszelkie wartości moralne i duchowe. Świadczą o tym olbrzymie grobowce zwane piramidami, mauzolea poświęcone mordercom zwanym mężami stanu i władcami oraz świątynie, w których czci się męczenników. Homo sapiens stworzył przemysł produkujący maszyny do zabijania, niektóre z nich mają zdolność unoszenia się w przestrzeni, a inne powodują straszliwe eksplozje nuklearne.

Człowiek potrafił stworzyć masowy system uśmiercania innych osobników, tworząc obozy śmierci, w których wykorzystywano do zabijania związki chemiczne oraz różne urządzenia techniczne służące do likwidacji milionów trupów.

Nawet produkowana żywność powstaje w dużej mierze przez masowe zabijanie niżej rozwiniętych istot. Jest tzw. produkcja żywności z trupów zwierzęcych. Te i inne śmiercionośne czyny homo sapiens mają swoje ugruntowanie w kulturze, a wyrazem tego jest tzw. myślenie religijne, to jest przekonanie, że rzekomo istniejące bóstwa podarowały im podrzędny świat zwierząt w celu ich mordowania.

Homo sapiens też stworzył różne religijne historie o zabijaniu bóstw. Opowiadają one, że owe bóstwa po okrutnie zadanej śmierci zmartwychwstawały, ale z tego świata uciekały w niebiosa. Ponoć niektóre mówiły, że szybko powrócą, aby osądzić grzechy świata, lecz jakoś się dotychczas nie pojawiły. Od początku swego istnienia człowiek w wyrafinowany sposób zabijał i gloryfikował ten proces, do takiego stopnia, że treści norm moralnych i treści światopoglądowe wywodził z idei składania ofiar, męczenia i zabijania bóstw i innych istot, łącznie z osobnikami własnego gatunku.

Na początku dziejów tego świata zaistniał tzw. rytualny kanibalizm, a teraz istnieje mocno ugruntowana kultura aborcji i pochwała eutanazji, które traktuje się jako wartości chronione prawnie, a każdy protest przeciwko temu może być karany. Paradoksem tego świata jest, że propaguje się kult aborcji i eutanazji jako rzekomo lepszej formy wolności człowieka. Dzieje się to na sprzecznej z sobą zasadzie: mogę zabić się lub zabijać, więc jestem wolny, aby inni czerpali korzyści, zarabiając na obsłudze tego procederu.

Na tej planecie wszystko jest powiązane z zabijaniem: systemy bankowe finansują przemysł zbrojeniowy w celu prowadzenia wojen, bogactwo pewnej grupy ludzi zniewala innych i powoduje, mimo rozwoju techniki, umieralność z głodu (średnio co sześć sekund umiera z tego powodu jeden osobnik). Wdrożono biologiczne sposoby zabijania, rozpowszechniając różnego rodzaju chorobotwórcze bakterie i wirusy, których celem jest eliminacja słabych osobników i likwidowanie nadmiaru ludności.

Innym paradoksem homo sapiens jest to, że uśmierca, zabija i niszczy innych, a przy tym głosi wiarę w uzyskiwanie życia wiecznego, będącego nagrodą po owym zabijaniu.

Na tej planecie mamy do czynienia z cywilizacją śmierci na nieznaną skalę w kosmosie. Również wiele wskazuje na to, że jest to prawdopodobnie zainfekowany jakimś wirusem śmierci świat i chyba najgorszy ze wszystkich możliwych w kosmosie, bo gorszy już być nie może.

Jest to fragment mojej książki pt. `Sprzedaż duszy na złom`.

.