spójrz

tam rosną metalowe kwiaty

gdy z kanalików szarych latawców

pan łaskawie wyciśnie łzy

poszybują

świetliki

pomiędzy ściankami marzeń

trochę złotego tynku

wchłoną

ofiarują

przykryją wilgotnym całunem

sprawią że cała łąka

zakwitnie lśnieniem bursztynowej rdzy

o świcie

krople rosy

w mgielnych pierzynkach

przytulą całość

piosenką jutrzenki

nucąc słowa o nowym dniu

wtedy przyjdą złomiarze