hebanowe oczy nocy nęcą spojrzeniem 

tak tłumaczy pięknie ciszą moje szaleństwo 

wypełnione myśli lepkim słowem falują 

przypomniałem sobie czemu życie zniewala 

zanurzając usta w kielich pragnień zapalam 

tak nabrzmiałe żyły które ognia czekają 

przyspieszone tętno niesie drżenie westchnieniem 

z wyobraźni do krwi sącząc słodkie obrazy

rozpalony płynę w tobie niczym narkotyk  

noc przelewa zmysły miesza razem z przestrzenią 

zapominam czasu ciągłość kwitnę marzeniem 

kiedykolwiek jeszcze szczęście umieć wymówić

2015.06.20/07.08 (ndr.)