spotykam ludzi

o woskowych twarzach

widzę strach w oczach

karmieni brakiem nadziei

że będzie dobrze że tak

nie wierzę w słowa gdy

przez szybę śmierć zagląda

w szklanych ampułkach

o radość trudno gdy

pakują ciała w czarne worki

bezwiedne w bezładzie ciszy

widziałem koronerów

z wózkiem o małych kółkach

ostatnia droga powinna być

nagrodą na wieczny sen

boję się to z dzieciństwa

czarnej Wołgi