Noc niezwykła, czas rodzinny

Wigilijnej świecy woń

I opłatek bielusieńki

Co podaje bliskich dłoń.

Jedna taka jest noc w roku,

Jeden taki ważny czas,

Co przerywa nawet wojny,

By pokojem darzyć nas.

W sianku dziecię małe kwili,

Tego co miał zbawiać świat,

Odtąd co rok jest wigilia

Dwa tysiące przeszło lat.

Dążą ludzie do swych bliskich,

By w tym czasie razem być,

By miłością i spokojem

Cały rok następny żyć.

W dzień wigilii, w czas świąteczny

Jest w kościołach żłobek mały,

W nim dzieciątko święte leży

Rączką świat swój błogosławi.

Brzmią kolędy przy choinkach,

Wigilijna świeca płonie

I opłatek symbol Boga

Ludzie biorą w swoje dłonie.