Więc buty. W butach się musisz dobrze czuć. Nie czuć ich wcale, bo jak czujesz buty, i wcale tu nie ma mowy o jego odczynie zapachowym, to znaczy że one są niedopasowane. I buty też mogą być ładne. A najładniejsze są takie, co nie zwracasz na nie uwagi. Po prostu to wiesz.

Dziewczyny zwracają uwagę na buty. Być może jest to oznaka mądrości, a może nie. Po butach poznajesz człowieka, bo, daj mi tu jaką mądralę, i niech mi pokaże swoje buty. Od razu będę wiedział, kto zacz. Bo we łbie możesz nosić encyklopedię, ale jak masz niewygodne buty, to ciężko ci będzie się przemieszczać. Możesz sobie wmawiać, że one od Prady, czy innego farmazona. Jeśli nie są wygodne, to nie są buty, to są uwierające cię poglądy. A butami tylko zasłaniasz własną głupotę, bo ktoś może pomyśli, że masz wystrzałowe buty i pomyśli też, że ty sam musisz być nie przeciętny, ale mnie myślenie tego kogoś zwisa jak kilo kitu. Czasem spotkają się buty z butami. I tak te nóżki w nich przebierają. Rozmowę prowadzi się na poziomie głowy, lecz wiadomo, że to spotkanie ma tylko taką cechę, żeby przedstawić komuś swoje buty.

Ja mam fajne buty. Chyba adidasy. Na grubej podeszwie. Można w nich iść bardzo daleko.

Musiałem przejść przez ulicę. Gdzieś tam, po drugiej stronie była gospoda. Znowu musiałem odnaleźć auto.

I znowu pomyślałem sobie, że picie alkohola dewastuje moje plany. Bo znowu nie wiedziałam gdzie idę, i gdzie ono jest. Coś mi jednak podpowiadało, że przygoda z dziewczyną nie była całkiem bez sensu. Coś we mnie poruszyło. Od czasu do czasu jej obraz powracał. Powiedzmy sobie szczerze, nie było to dzieło sztuki. Ale coś musiało w nim być takiego, że ... Czy ja wiem?

Szedłem wygodnie. Nikt mnie nie śledził. Kurcze, zauważyłem, że mi się nie chce palić papierosa. To znaczy, pomyślałem o papierosie, ale nie miałem ochoty go palić.