nie wiem niestety

dokąd dokładnie się udałaś

nie mam pretensji jestem beznadziejny

by stworzyć coś na wzór ogniska domowego

w sercu żołnierza kwitnie odwaga

parcie do przodu ciągły marsz

byłabyś sama w domu

zdobywałbym miasta wsie

wszystko co się da

wróg nie miałby szans

oddaleni od siebie w lustrze przestrzeni

zgubiłbym drogę powrotną

wrócilem całkiem innym nie dla ciebie

człowiek się zmienia zdecydowanie

nie zasłużyłaś na mnie

żyjesz wygodnie mam jedne spodnie

stać mnie na samotność wyczekiwanie zbawienia odpowiedzi

na które nawet nie wiem jakie było pytanie