Tekst 16 z 20 ze zbioru: słabo świat widzę
Autor | |
Gatunek | poezja |
Forma | wiersz biały |
Data dodania | 2022-09-16 |
Poprawność językowa | |
Poziom literacki | |
Wyświetleń | 761 |
na jasnym niebie
rozkwitły kwiaty to chyba gwiazdy
pojawiły się świetlne promyki
minionych wiosennych wspomnień
człowieku młody
księżyc patrzy
prosto w zmęczone oczy
jeszcze trzydzieści lat
będziesz na swoim
co dał ci gwiezdny świat
prócz potężnych rat
kiedy idziesz drogą
gdzie ojciec i dziad orał pole
teraz
stoi tu supersam
oceny: bezbłędne / znakomite
- bez żadnych instrumentów astronomicznych -
jest możliwy, owszem,
pod warunkiem, że patrzysz na nie /gwiazdy/ z głębokiej wąskiej studni /z szybu/.
Inaczej jest to przekłamanie, które szan. Czytelnikowi zwyczajnie "oczy mydli".
Który poeta tak /z głębokiego szybu/ obserwuje niebo?
prócz potężnych rat
(patrz pretensje do gwiezdnego świata w tekście plus wszystkie nagłówki)
Obserwowanie gwiazd za dnia /czyli obijanie się/ i ich przesypianie w nocy /ponowne obijanie się/
jako patent na finansową pomyślność
nie może d z i s i a j skutkować inaczej jak kolejnymi ratami kredytów. To za komuny czy się stało, czy leżało - 2 tysiące w rączkę brało.
Teraz masz jeden z drugim robić! I to szybko! Ruchy! Ruchy! Tak, aż ci wszystkie gwiazdy w oczach staną