z chmur kłębią się nasiąkają myśli 

chłonne jak gąbki małe główki 

stróżki łez moczą policzki 

takie tam troski 

krople deszczu wylały wody 

ulicami idzie w glorii bosa miłość 

ciebie brakuje jak na chlebie masła 

konwalie uciekły przed świtem 

delikatne dzbanuszki zaraz się urwą 

na końcach lancetowatych liści rosa 

wisi ciężko biec nie może 

znaczę drogę dzisiaj być nie mogłem 

jutro odnajdę w sobie człowieka 

popłynę wpław przez życie 

czekaj mamy czas 

szare dni pomaluję kolorem nieba 

złota jesień to bogactwo wystarczy nam 

na ścianie love 

kilka zdjęć na dnie szufladowej nocy 

szaro w pokoju od kadzideł 

zadymiony obraz 

na fotelu pies śni o ostatniej bajce 

świerszcz za piecem skrzypce głaszcze 

z cykadami usypiam na kanapie 

w kominku ogień podziwia stare drewno gdy wypala zwoje