Tekst 89 z 220 ze zbioru: To i owo
Autor | |
Gatunek | poezja |
Forma | wiersz biały |
Data dodania | 2022-12-04 |
Poprawność językowa | - brak ocen - |
Poziom literacki | - brak ocen - |
Wyświetleń | 532 |
Na Barbórkę
Górnik przez zjazdem pod ziemię
Otwiera okno na niebiosa
Pozdrawia w słowach : Szczęść Boże!
Z Raju spływa ochronna rosa
Wszystkie malowidła świata
Jak balast zostawia za drzwiami
Z sobą bierze obraz rodziny
Tkliwy barwnymi powrotami
Kiedy staje na powierzchni
Radosną twarzą w twarz ze słońcem
To z duchami niebieskimi
Sławi Boga serdecznym wieńcem
Modlitewny ton tego wspaniałego uduchowienia pomija to wszystko skrzętnym milczeniem. A wiadomo: "czego oczy /uszy, nos, ręce/ nie widzą, tego sercu nie żal".
Połowa wiedzy, to nie jej całość