Władysław Łopian rozwiązał zagadkę świata
tak dużo
Duch deszczu Tekst 110 z 139 ze zbioru: Liryki rzucone na porywisty wiatr
| Autor | |
| Gatunek | poezja |
| Forma | wiersz / poemat |
| Data dodania | 2023-06-28 |
| Poprawność językowa | |
| Poziom literacki | |
| Wyświetleń | 785 |
Świat znika wraz ze mną
Ze mnie nostalgia i nocne strachy
Pod parasolem
Potrzeba światła
Rodzi odcienie miesza kolory
Niczym duch traci kontury miasto
W którym wyrosłam i zeń wyrastam
Nocą duch deszczu chlapie purpurą
Na złość dotkliwie ciężarnym chmurom
Zewsząd
* Foto - praca własna, akryl na płycie 30/40 cm
nowe teksty
oceny: bezbłędne / znakomite
sam-eś czy też z Burkiem
dzień to czy nocna godzina
Łomża Puck czy Pszczyna
n i k t tu nie ma z górki
Piękna ekfraza i równie piękne jej lustrzane odbicie
oceny: bezbłędne / znakomite