~~

Dawno, bardzo dawno temu;

gdy młodość krew burzyła, grzejąc nasze serca

- dostrzegaliśmy tylko siebie,

wśród wielu rozkwitłych piękności.

Z lat upływem wirus w nas zagościł,

drążąc coraz to głębiej pokłady niechęci ..

Ten okres, gdy karmieni wzajem wspomnieniami,

był jeno erzatzem uczuć, dość szybko gasnących

- udawaną wspólnotą na potrzeby trwania

razem i blisko siebie ..

Lepiej byłoby jednak przyspieszyć rozstanie,

niż liczyć - właśnie na co?

Miłości zwiędłej nie przywrócisz blasku,

tylko niechęć narasta, czyniąc z życia piekło

- złych słów już nie wykreślisz, gdy się je wyrzekło ..

~~

https://youtu.be/mOOCIKdJI-Q