SEJM 

                                       Nowy dzień się budzi, 

                                       Słońce patrzy już na ludzi 

                                       I ocenia w piękny dzień, 

                                       Kto jest pracuś, a kto leń. 

                                       W Sejmie już się robi gwarno 

                                       Jak w kurniku, gdy jest ziarno, 

                                       Gdyż posłowie, w wielkiej sali, 

                                       Będą znów obradowali. 

                                       Wszystkie drzwi są już zamknięte, 

                                       Wszystkie miejsca są zajęte, 

                                       A ci, co nie ziewają, 

                                       Na marszałka spogladają. 

                                       Ten guziki swe dopina 

                                       I obrady rozpoczyna. 

                                       Pierwszy poseł głos zabiera, 

                                       Mówi coś o szarych sferach, 

                                       O emerytach i lecznictwie, 

                                       O przemyśle i rolnictwie, 

                                       O pomocy dla ubogich, 

                                       Trochę też o zimach srogich, 

                                       O podatkach pro-rodzinnych 

                                       I o samorządach gminnych. 

                                       Widać nic takiego to ważnego 

                                       I zapewne też dlatego  

                                       Wiekszość w Sejmie zgromadzonych 

                                       Była mocno już znudzonych. 

                                       Jedni trochę dla zabawy, 

                                       Trochę, aby nie wyjść z wprawy, 

                                       Papierowe samoloty 

                                       Wypuszczają w krótkie loty. 

                                       Inni do siebie gadają 

                                       Albo drzemkę ucinają. 

                                       Drugi poseł rękę wznosi 

                                       I o głos natychmiast prosi. 

                                       Dumnie wokół się rozgląda 

                                       I posłuchu w Sejmie żąda. 

                                       Jeszcze cisza nie nastała, 

                                       A już gada samochwała: 

                                       -`Jako poseł z prawdy znany, 

                                       Dobrze w Sejmie oceniany, 

                                       I jako członek opozycji, 

                                       Świadom swojej tu pozycji, 

                                       Zacnym posłom donieść muszę, 

                                       Gdyż tą sprawą się już duszę 

                                       I me nerwy chcą mnie ponieść, 

                                       To dlatego muszę donieść: 

                                       Zakpił sobie ktoś z powagi 

                                       I dopuścił się zniewagi 

                                       Tego Sejmu, gdzie jak wiemy, 

                                       Piwa tu nie sprzedajemy, 

                                       Lecz jako szlachta narodu 

                                       Popychamy kraj do przodu. 

                                       Otóż jeden z posłów, nam przeciwnych, 

                                       Który należy do tych `dziwnych`, 

                                       Jedną ręką włosy skubał, 

                                       Drugą ręką ... w nosie dłubał!`- 

                                       Nagle wszyscy, i ci duzi, i ci mali, 

                                       Tak  jak gdyby zwariowali: 

                                       Jedni wyrywają włosy, 

                                       Drudzy krzyczą w niebogosy: 

                                       -`Hańba! Hańba! Jawna zdrada! 

                                       Kraj z kretasem już przepada, 

                                       Gdy te czyny niegodziwe 

                                       W samej rzeczy są prawdziwe.`- 

                                       Inni pięści w górę wznoszą, 

                                       `Niebo` już o pomstę proszą. 

                                       Krzyki i zębów zgrzytanie, 

                                       Rzekłbyś: same dranie         

                                       O niewyparzonych pyskach  

                                       Kłócą się na targowiskach. 

                                       Wtem marszałek laskę wznosi 

                                       I o ciszę wszystkich prosi, 

                                       A gdy to nic nie pomaga, 

                                       Poszła w ruch marszałka laga 

                                       I po łbach ich równo wali, 

                                       Aż sobie pousiadali. 

                                      - `Cisza mówię! Cisza proszę! 

                                       Ja o spokój tutaj wnoszę! 

                                       Każdy poseł w naszym Sejmie 

                                       Zachowuje się uprzejmie, 

                                       A i zawsze ma na względzie, 

                                       Jaki ten kraj jutro bedzie. 

                                       To jest prawda wszystkim znana 

                                       I od wieków przestrzegana. 

                                       Dlatego proszę, nie z grzeczności, 

                                       Ale z czystej konieczności, 

                                       Aby tylko z własnej ławy 

                                       Omawiano wszystkie sprawy 

                                       I aby przestać się wydzierać, 

                                       I pojedyńczo głos zabierać. 

                                       Kto tam rękę w górę wznosi?`- 

                                       -`Niezrzeszony o głos prosi`- 

                                       Ktoś z sali się odzywa 

                                       I już z ławy się podrywa. 

                                       -`Niezrzeszeni jak sieroty, 

                                       Jak bezdomne to istoty; 

                                       Ci do partii nie przystąpią, 

                                       Bo w partyjną siłę wątpią.`- 

                                       -`A więc tak to`- rzekł marszałek. 

                                       -`Taki z pana jest pyszałek! 

                                       Pan, panie Niezrzeszony, 

                                       Pan nie będzie poproszony. 

                                       To partyjne, ważne sprawy- 

                                       Niech pan siedzi bez obawy. 

                                       Nic pan tutaj nie pomoże 

                                       I zaszkodzić też nie może. 

                                       Niech pan o nic się nie pyta, 

                                       Niech pan sobie coś poczyta.`- 

                                       Potem w wielkim gniewie 

                                       Cicho mówi sam do siebie: 

                                       -`Ach, ci niezrzeszeni, 

                                       Ciągle niezadowoleni. 

                                       Trzeba partii wiernie służyć, 

                                       By zaszczytów się dosłużyć, 

                                       A ten siedzi jak ta kicha 

                                       I powietrze w Sejmie wdycha.`- 

                                       Inny poseł wstał z powagą 

                                       I z wrodzoną mu odwagą   

                                       O tych sprawach nurtujacych 

                                       Tak przemawia do siedzących: 

                                       -`My, za starych jeszcze czasów, 

                                       Pozbylismy się ...dłubasów! 

                                       Przeto mogę stwierdzić smiało, 

                                       Iż jakkolwiekby się działo, 

                                       My możemy stawić czoła 

                                       Wszystkim partiom dookoła, 

                                       W tej wyborczej, równej walce, 

                                       Bo mamy czyste ręce ...a na pewno palce.`- 

                                       -`Teraz ja z głosu skorzystam`- 

                                       Krzyknął inny parlamentarzysta. 

                                       -`Chciałbym wszystkim wam wykazać 

                                       I poglądy błędne zmazać, 

                                       Że jakoby na tej sali 

                                       Nasi źle się zachowali. 

                                       Nazbyt jest to nielogiczne 

                                       I do tego nie niepraktycze. 

                                       Jak wiadomo praca posła 

                                       Jest zaszczytna oraz wzniosła, 

                                       Bo też poseł w samotności 

                                       Często myśli o ludności, 

                                       A los dziecka czy też starca 

                                       Dzwiga sam na swoich ...palcach.                                                                          . 

                                       Wyobraźmy sobie zaraz, 

                                       Że bezręki się tu zanlazł, 

                                       I, jak bywa na tej sali, 

                                       Już głosować mu kazali. 

                                       Skoro nikt tu nie głosuje głosem, 

                                       Musiałby głosować...nosem! 

                                       A więc palce są, bez mała, 

                                       Najważniejszą częścią ciała 

                                       I bez palców, taki poseł, 

                                       Byłby jak ta łódź bez wioseł, 

                                       I bez palców, choćby skonał, 

                                       By swej pracy nie wykonał. 

                                       A kto do nosa, drodzy rodacy, 

                                       Wkładałby narzędzie pracy?`- 

                                       Inny poseł z końca sali 

                                       Bez ogródek prosto wali: 

                                       -`A ja dobrze to widziałem, 

                                       Gdy samolot mu wysłałem: 

                                       On jak takie prosie  

                                       Swoim palcem dłubał w nosie.`- 

                                       -`Pan tu kłamie` - ktoś tam krzyczy. 

                                       -`Pana zdanie się nie liczy. 

                                       Gdybyś w szkole pan posiedział, 

                                       To byś dobrze o tym wiedział, 

                                       Że to tłuste, małe prosię  

                                       Nie potrafi dłubać w nosie, 

                                       A to z prostej tej przyczyny, 

                                       Że bez palców ma kończyny.`-  

                                       -`Panie...panie pośle, 

                                       Żeby nie powiedzieć ośle! 

                                       Pan uśmiechu tu nie wzbudzasz, 

                                       Pan poprostu tu przynudzasz, 

                                       A to tłuste, małe prosię 

                                       Swym ogonkiem dłubie w nosie.`- 

                                       -`Co za rzeczy pan tu plecie! 

                                       O ogonku to kobiecie 

                                       Możesz pan tak opowiadać, 

                                       A nie w Sejmnie o tym gadać. 

                                       Nic dziwnego, że w wyborach 

                                       Miałeś pan już pełno w porach, 

                                       Bo też słuchać takie bzdury 

                                       Mogą tylko głupie kury, 

                                       A bez poselskiej, tłustej diety, 

                                       To kapuściane by kotlety 

                                       Co dzień serwowano panu, 

                                       Polewane wodą z kranu.`- 

                                       -`Ty...ty grubasie! 

                                       Ze dwa metry masz w swym pasie 

                                       I o dietach mi tu gadasz, 

                                       A sam nimi się zajadasz. 

                                       Tylko przez poselskie diety 

                                       Takiś gruby jest, niestety. 

                                       Gdyby tutaj, na tej sali, 

                                       Nosić szablę pozwalali, 

                                       To z tej twojej wieprzowiny 

                                      Wyciąłbym kawał słoniny, 

                                       A z tej twojej pustej główki 

                                       Zrobiłbym puste połówki.`- 

                                       -`Dosyć! - wtrącił się marszałek. 

                                       -`Dziś dopiero poniedziałek 

                                       I jak tak dalej będzie, 

                                       To do piątku głów ubędzie. 

                                       Ta dyskusja nic nie daje, 

                                       Choć ciekawa jest, przyznaje. 

                                       Trzeba dojść do sedna sprawy, 

                                       Dla zasady, a nie zabawy, 

                                       By nam kłamstwa nie gadano. 

                                       Czy wiadomo, co tym palem dotykano? `- 

                                       Rozeszła się cisza po sali; 

                                       Jedni usiedli, inni wstali. 

                                       Spoglądają tak po sobie- 

                                       Nic mądrego nikt nie powie. 

                                       -`Kto pokaże mi dowody, 

                                       Nie zostanie bez nagrody`- 

                                       Począł tak kontynuować. 

                                       -`W zamian ktoś móglby głosować 

                                       Sam za siebie samego 

                                       I za kolegę nieobecnego.`- 

                                       Posłów zbiera się gromadka, 

                                       Gdyż to jest nie lada gratka, 

                                       Gdy za dwóch można głosować, 

                                       To tak jakby się sklonować, 

                                       A i głos takiego klona 

                                       Opozycje wnet pokona. 

                                       Każdy więc rękawy kasa 

                                       I spogląda na Dłubasa. 

                                       Ten, zmrożony jak ta zima, 

                                       Dłonie pod pachami trzyma 

                                       I nawet nie drgnie mu powieka; 

                                       Tak na osąd w strachu czeka. 

                                       Nagle poseł z końca sali  

                                       Ręką w ławe mocno wali 

                                       I o głos natychmiast prosi, 

                                       Gdyż czekania on nie znosi.                

                                       Grzecznie wstać mu pozwolono, 

                                       Potem głosu udzielono: 

                                       -`Chcę na samym początku, 

                                       Póki jeszcze nie straciłem wątku, 

                                       Jak mi się to już zdarzyło, 

                                       Gdy o zdrowiu się radziło, 

                                       Wszystkim dzisiaj tu obecnym, 

                                       I tym zacnym, i tym niecnym, 

                                       Dać propozycje dobrej woli, 

                                       Która wszystkich zadowoli 

                                       I odpowie na marszałka słowa: 

                                       Potrzebna jest komisja sejmowa!`- 

                                       Główki kiwać się zaczęły, 

                                       Twarze mocno się nadęły, 

                                       Można by odnieść wrażenie, 

                                       Iż czarodziej miał życzenie, 

                                       By połączyć ryby w wodzie 

                                       I laleczki w samochodzie. 

                                       Chwilę tak sie pokiwali, 

                                       Po czym racje mu przyznali 

                                       I poczeli debatować, 

                                       Kto w komisji ma pracować. 

                                       Po godzinnych, któtkich targach, 

                                       I po niezliczonych skargach 

                                       Na kompromis się zgodzili 

                                       I tak sklad ten ustalili: 

                                       Z każej partii po trzech ludzi 

                                       I ten jeden, który marudzi, 

                                       Co tu za mruka mają 

                                       I Niezrzeszonym nazywają. 

                                       Tu marszałek palcem wskazał 

                                       I posłowi tak nakazał: 

                                       -`Teraz, panie Niezrzeszony, 

                                       Teraz jest pan poproszony. 

                                       Mówić panu tu wypada, 

                                       Ale niech pan krótko gada, 

                                       Bo i czas nam się tu kurczy, 

                                       A i w brzuchach nam już burczy. 

                                       Niech pan gada ...bez mówienia: 

                                       Raz, dwa, trzy i do widzenia!`- 

                                       Niezrzeszony z wolna wstaje, 

                                       W górę prawą rękę daje, 

                                       Swoją głowę dumnie wznosi 

                                       I o ciszę wszystkich prosi, 

                                       Po czym mówić rozpoczyna 

                                       Jak wprawiona w ruch maszyna: 

                                       -`Gdy w wyborach startowałem, 

                                       Jeden cel przed sobą miałem: 

                                       By Ojczyźnie służyć wiernie 

                                       I z jej łona wyrwać ciernie. 

                                       Kiedy już zostałem posłem, 

                                       To nadzieję w sercu niosłem, 

                                       Że nie będę patrzył biernie, 

                                       Lecz te długie, ostre ciernie, 

                                       Wspólnie, razem, zjednoczeni 

                                       Usuniemy z polskiej ziemi. 

                                       Choć niełatwe to zadanie, 

                                       A i jego wykonanie 

                                       Pewnie przyjdzie w pocie czoła, 

                                       To przeszkodzić nam nie zdoła 

                                       Żaden spór czy ostre zgrzyty 

                                       Ani klin w tą ziemię wbity, 

                                       Gdy wysiłki swe złączymy 

                                       I jak pięść się zjednoczymy. 

                                       Ale jak wykonać to zadanie, 

                                       Kiedy wasze czcze gadanie 

                                       Nic dobrego nie przynosi, 

                                       A niezgodę zawsze wnosi. 

                                       I w tym do szlachty jesteście podobni- 

                                       Tak jak oni, tak i wy niezgodni, 

                                       Lecz nie na szable, wy szlachetne główki, 

                                       Wam to walczyć na ołówki 

                                       Albo tu, między ławkami, 

                                       Rzucać w siebie rysikami. 

                                       Zresztą nikt w tym tłumie 

                                       I tak tego nie zrozumie.`- 

                                       Usiadł i w milczniu 

                                       Bierze udział w posiedzeniu. 

                                       Nastała cisza na sali; 

                                       Tego się nie spodziewali, 

                                       Że ten cichy Niezrzeszony, 

                                       Trochę jakby przygarbiony, 

                                       Tak dokladnie im opowie, 

                                       Co też chodzi mu po głowie. 

                                       Jakiś poseł ciszę przerwał, 

                                       Swą treskę z głowy zerwał, 

                                       Ale zanim powstał z ławki, 

                                       To z wrażenia dostał czkawki 

                                       I machając sztucznym włosem, 

                                       Przerywanym mówi głosem: 

                                       -`Siedzisz pan w ostatnim rzędzie, 

                                       Może tu nie słychac wszędzie 

                                       Lub głuchego nam tu zgrywasz, 

                                       Czy za durnia się podszywasz? 

                                       Ja swój czas tutaj przeznaczę 

                                       I sam panu wytłumaczę, 

                                       O czym w Sejmie się gadało, 

                                       Gdyż jak widzę wciąż za mało, 

                                       Bo pan, panie Niezrzeszony, 

                                       Jesteś nieuświadomiony: 

                                       Tu o dobro partii chodzi, 

                                       Której szef dzisiaj przewodzi 

                                       I o honor naszego człowieka. 

                                       A Polska? Polska niech jeszcze poczeka!`-