jestem potrzebny, nóż do konserwy, 

jestem w swoim świecie akcji, 

jestem zakochany, ona o tym nie wie 

płyną dni, płyną rzeki 

zimnej wody 

zadowolony 

uśmiecham się do tego miejsca 

nie zamykam drzwi 

otoczony dobrem ludzi 

czuję zapach konwalii, ciszę lasu 

zagubieni z oczami pełnymi emocji 

wyczuwam, kreuję na nowo słowa 

na stosie płoną nadzieje, smutki 

napiję się dzisiaj zimnej wódki 

jestem zbiegiem 

z tutejszego więzienia 

tam zostawiłem 

znajomych kawałki chleba 

maszerują myśli, 

w głowie słów 

znanej piosenki 

ten las tajemnic 

ukrywa od dziecka 

jak pamiętam 

skarby i grzeszki 

dym nad Wisłą 

niesie w dal troski, żale, 

uśmiech i radość 

powoli nie spiesząc się 

odchodzę przed nieznanym, 

nieciekawym filmem 

tutaj zapuszczę korzenie na stałe 

jak drzewo kocham to miejsce