Tekst 2 z 2 ze zbioru: Wiersze
Autor | |
Gatunek | poezja |
Forma | wiersz / poemat |
Data dodania | 2025-03-29 |
Poprawność językowa | - brak ocen - |
Poziom literacki | - brak ocen - |
Wyświetleń | 24 |

Za mało miłości w ludzkich słowach,
za mało prawdy w spojrzeniu świata.
Zbyt często mrok w sercach się chowa,
zbyt wiele murów – zbyt mało brata.
Każdy swój krzyż na barkach niesie,
nie zawsze widzi w nim głębszy sens.
W bólu i ciszy, w ludzkiej udręce,
rodzi się światło, które jest w nas.
Świat nam podsuwa złudne obrazy,
chciwość i pycha karmią nasz lęk.
Zamiast budować mosty i prawdę,
wznosimy mury, siejemy gniew.
Lecz jest nadzieja – w kropli cierpienia,
w dłoni podanej w milczeniu łez.
Gdy się zatrzymasz, spojrzysz w swe serce,
zrozumiesz drogę – dokąd iść chcesz.
Nie patrz na innych, zmień się od siebie,
dobro rodzi się w serca głąb.
Światłem rozjaśnij swój kawałek nieba,
a miłość przetrwa – pokona mrok.