lata w pomarszczonym zapisie  

kruszą się w dłoniach 

staję się wrażliwszy 

dzielę się na przyjazne dźwięki 

wadliwie poskładane myśli 

rzucam za siebie na nieodkurzony dywan 

pielęgnuję spokój 

na parapecie w doniczkach pelargonii 

marzenia zamieniam w ptaki 

zawsze gotowe do lotu 

w zapomnianą naiwność