Przejdź do komentarzyBallada o litości
Tekst 43 z 67 ze zbioru: latarnia w Faros
Autor
Gatunekpoezja
Formawiersz biały
Data dodania2012-11-13
Poprawność językowa
Poziom literacki
Wyświetleń2536

Skąd by się brała we Wszechświecie litość 

nie wydzielają jej wilgotne nozdrza Amazonii 

ani wierne usta południowych mórz 

święty Franciszek umarł bezpotomnie

skąd by się brała 

czy przywiozą ją Kosmici w swoich dziwacznych wierszach

czy wystrzelani Indianie ożyją 

i bardzo długo będą głaskać po głowie świat 

czy przemówią tybetańskie zwoje — i z ich tajemnic 

wyciągnie się ręka z kojącą modlitwą

skąd by się brała we Wszechświecie litość 

anioły spacerują tylko wśród saren — i odbiegają wraz z nimi 

w swoje zagadkowe słoneczne pustkowia

święty Franciszek umarł bezpotomnie

  Spis treści zbioru
Komentarze (6)
oceny: poprawność językowa / poziom literacki
avatar
Świetny wiersz, latarniku. Co prawda zastanawia mnie, czy rzeczywiście twoją tezą jest brak litości w naszych czasach, z czym się nie zgadzam. Przejmuję ją (tezę) jak obraz. Piękny, bo spacerujesz w czasie i przestrzeni, malujesz wielki świat, który oddycha. Bardzo cenię sobie takie wiersze. Dzięki.
avatar
Fascynujący wiersz!
avatar
Na pytanie, skąd się brałaby - tytułowa w tej balladzie - litość, skoro bezpotomnie odszedł jedyny litościwy świata, św. Franciszek, tajemnice tybetańskich kołowrotków modlitewnych zna tylko wiatr itd., itd., stary Jack London już kiedyś kiedyś het! sto lat temu za górami, za lasami był odpowiedział tak:

/stąd, że/ "mężczyźni są sprawiedliwi, dzieci - okrutne, a kobiety - dobre"
avatar
Pani Emilio, Autora wiersza nie ma wśród żywych już od ładnych paru lat :(
avatar
Ale ta Twórczość ma czujące serce i myślącą głowę? wciąż oddycha i budzi refleksje? Czy dlatego, że król umarł - niech żyje król!?

Odchodzimy WSZYSCY. Wielu z niczym. Tutaj została dla nas nie tylko piękna latarnia z Faros
avatar
Litość (patrz nagłówek i tekst) - to bardzo kiepska postawa, która zakłada dominację /katów nad ofiarą/ i ich wielką łaskę jaśniepańską, co to, jak wiadomo, zawsze na pstrym koniu skacze.

W naszych dzisiejszych relacjach z ludźmi nie może być mowy o litości, bo żyjemy w tej UE już w 3. tysiącleciu po Chrystusie

w czasach współpartnerstwa, zrównoważonego rozwoju oraz empatii dla innych niż ja ludzi
© 2010-2016 by Creative Media
×