Dlaczego każdy wers zaczyna Pan z dużej litery?
W przedostatnim wersie: "krwioobieg".

Po prostu dokonałem takiego wyboru, żadne reguły gramatyczne mi tego nie zabraniają. Istnieje bowiem coś, co się nazywa licencja poetica.
A literki, podobnie jak znaki diakrytyczne, rzeczywiście często zjadam. Jestem tego w pełni świadomy.

Bardzo wyraziste i wprawiajace w zadumę. Subtelne cząstki natury przeplatane radością,ale i smutkiem spowodowanym odejściem kogos bliskiego. Ten bieg, który na mecie nie okazał sie rajem.Przygnębiajace,ale prawdziwe. Pozdrawiam serdecznie!

Ale to tylko chłopczyka małego dzielnego przykry sen! Ojciec świętej naszej pamięci przecież pilnie ze swej wysokości wciąż baczy, co i jak jego potomstwo wyprawia i wyczynia - i co złe w porę zawsze możemy jednak skorygować, prawda?

Piękna, jak ten sen złoty nieprzespany, liryka oniryczna.

W tym śnie (patrz nagłówek) jest zawarty skrót całej drogi życiowej dojrzałego dzisiaj mężczyzny,

który jako chłopczyk żył w prostym biblijnym poukładanym wiejskim krajobrazie społecznym, teraz zaś to całkiem inna /w domyśle g o r s z a/ bajka.

Dlaczego ta bajka w blokowiskach jest na pewno dużo gorsza?

Bo nie ma w nich miejsca ni dla spracowanej Matki, ni dla starego Ojca??

Na wsi ludzie żyją wielopokoleniowo, solidarnie /W tym najlepszym sensie/ i RAZEM.

W miastach dzieciaki widzą swoich dziadków raz na ruski rok