A któż to? A któż to tak gna?

Na światłach, zakrętach i w miastach, we wsiach.

A któż to błękitem zabłysnął mi w twarz?

Och, dokąd się śpieszę? A śpieszę, jak świat...

I choć, żebym w `totka` trafiła jak teraz!

Mandacik?! Dwa zera?!

I naglę w parterach poloty zbyteczne.

Pan szczerze współczuł. Ach jasne! Pan nie chce?!

Że niby złożyły się takie przypadki:

Mikołaj za nami przed nami Dzień Matki.

Pomiędzy nimi dzień zwykły powszedni,

i Polka za kółkiem, a pedał zbyt miękki.

A wszystko to w szczycie pośpiechu i chęci.

Gdyż z pracy do pracy, a wiosna już nęci.

Błękitne ptaki na niebie słonecznym,

znudzone lotem przysiadły bezpiecznie.

Czekając w zakrętach, wiadomo: `dla chleba`,

za drzewkiem, za płotem, pomiędzy miedzami...

I chrzest już za nami, z trójeczką z zerami.

I kilka liczb gratis tak na dokładkę, bo punkty

rzecz jasna: nieoderwalne.

***Panom policjantom z drogówki, a w szczególności post. Grzesiowi, w podziękowaniu za `pierwszy raz`. Szkoda, że oglądanie pana w mundurze tak drogo kosztuje. :P