Tekst 41 z 44 ze zbioru: Język duszy.
Autor | |
Gatunek | poezja |
Forma | wiersz biały |
Data dodania | 2013-09-27 |
Poprawność językowa | - brak ocen - |
Poziom literacki | - brak ocen - |
Wyświetleń | 1877 |

W szufladach schowane,
zamknięte na klucz,
tańczące w ekstazie,
krótkotrwałe -
wiecznopamiętliwe
chwile.
Tajemnicy rozkosz w nich zawarta,
słodko-gorzki mistycyzm
formowany przez
imaginację.
Doznanie ich równe uczuciu
orgazmu.
Jęki milczące -
ciało w pełni drżące.
Krzyki euforii -
ciało od echa stygnące.
Bezcenne bo
najdroższe,
chwile me rozkoszne.
Tak ulotne,
tak wywrotne.
Tak zdrowotne,
tak męczące.
Powietrzem są oraz
cieniem.
Mą wolnością,
życia celem.