Tekst 25 z 31 ze zbioru: Ja, Ty, ja czyli wiersze (nie) zwykłe
Autor | |
Gatunek | poezja |
Forma | wiersz biały |
Data dodania | 2014-03-05 |
Poprawność językowa | |
Poziom literacki | |
Wyświetleń | 3426 |
Bezładny dryf krajobrazu
Pozornie niepozorne prawdy
rozlazły się bez żadnej świadomości
w trudnym krajobrazie
A przecież ta iluzoryczna
bezładna bieganina
nie nagryzie kierunku
nie rozszarpie stron świata
Tylko fałszywie wędrujący patos
jest niepozornie prawdziwy
Na każdym jego skraju
synteza zdradza symbiozę
zupełnie nieświadomie
z kim popadnie
Wszak tylko to bieganie
daje jakieś powody do wychylania się
ponad przeciętność
Kierunek to jedynie słuszny kierunek
z zielonymi strzałkami
przebiegającymi po linii szczęścia
tak krótkiej
że właściwie nikt już o niej nie pamięta
Bezład krajobrazu na małej
otwartej dłoni
Nieokiełznana
nieszczęśliwa wskazówka
odbywa dokładnie przemyślany dryf
oceny: bezbłędne / znakomite
oceny: bezbłędne / znakomite
Patrzymy zwykle zbyt krótko, by to dostrzec
z zielonymi strzałkami
(patrz stosowne wersy)
i dlatego
Ruki po szwaaaaam! smiiiiirno!
/w wolnym tłumaczeniu na nasze: Mordy w kuuuubeł! Tylko w kuuuubeł!/