PECH POETY

talent zderzył się z natchnieniem w toalecie

w jednej chwili zapłonęły sztuczne ognie

lecz jak sięgnąć po kałamarz i po pióro

kiedy ciało zniewolone no a spodnie

pobrzękują dumnie klamrą Levi Straussa

banknotami co skruszały przed terminem

pobrzękują zaśniedziałym uzębieniem

o kafelki wypieszczone swojskim płynem

pyszny moment na poczęcie arcydzieła

absolutna prowokacja wprost wyzwanie

wprawdzie talent wykazuje zrozumienie

lecz natchnienie nie ma chęci na czuwanie

ot kuglarstwo wyszukany pech poety

przypadkowa konsekwencja nasiadówki

przepalona szansa jak drucik wolframu

osmalona gęba wygasłej żarówki