Tekst 3 z 3 ze zbioru: Białym piórem
Autor | |
Gatunek | poezja |
Forma | wiersz biały |
Data dodania | 2014-07-26 |
Poprawność językowa | |
Poziom literacki | |
Wyświetleń | 2260 |
zbłądziłam
ostatnie uderzenie bębna
rodzi ulgę
zbyt późno na rachunek sumienia
w szeptach
przeklinam przyrzeczenia
kłamliwe przymierze
nieszczerych obietnic
krzyżuję palce
na „niech się stanie”
prywatna krucjata
przeciw ewangelii wg. Judasza
zaakceptowałam
ciernie ukryte między rzęsami
wciąż się uczę
jak spojrzeć w oczy ślepcowi
To dziwne, ale tak pasuje do obecnej rzeczywistości, choć pisany był dawno temu. :)
Pozdrawiam. :)
oceny: bezbłędne / znakomite
P.S. Po "wg" nie daje się kropki :-)))
oceny: bezbłędne / znakomite
Zresztą tak naprawdę, to nie Judasz wydał Jezusa na śmierć. On tylko pokazał, który to Jezus. Na śmierć wydał Jezusa lud. Dokładnie: LUD. Jego własny lud. Chyba każdy chrześcijanin to wie i rozumie, skoro wielokrotnie słyszał z ambon? Ludzie mają jakiś problem z Judaszem. Symboliczny zdaje się. Jeszcze raz: nie Judasz wydał Jezusa na śmierć, lecz lud. Baranki i owieczki boże.
Ale kapłanów, Chrystus nie przechytrzył. Niektórzy powiadają, że Kościół tworzą ludzie ze wspólnoty Kościoła i on jest taki, jaka jest wspólnota. Stąd Borgia był papieżem, były tortury, były stosy i inne rzeczy. Dlatego postawię pytanie:
Jeśli ludzie zdziczeją, to Kościół będzie zdziczały, tak? Pytam, bo jeśli tak, to co Kościół ma wspólnego z Jezusem Chrystusem? Czyta apokryfy z Jego dziejów? O to chodzi? O czytanie?
oceny: bezbłędne / znakomite
2. rzymskie prawo dobrze znało wartość donosicieli - i ceniło ich sobie na równi z tzw. uczciwym obywatelem;
3. każda tyrania ma swoje przesądy - i swoją "dochodzeniówkę", opartą na judaszach.
tkwiące między rzęsami
wciąż się uczę spojrzenia
w oczy ślepca
Przepraszam Autorkę i Czytelników
oceny: bezbłędne / znakomite