Pomniki, co wzniesione przez Kłamców zostały 

Niechaj upadną i gruzy jedynie pozostaną 

Polegnie Ich chwała w pył się obracając 

Co wzniesione w kłamstwie zostanie zniszczone 

Upadnie to, co namąciło nam w głowie 

Już czas, czas stanąć twarzą w twarz 

Z tym, co nieuniknione.

Śpiewajmy hymny i głośmy Światu Prawdę 

Prawdę, która jest drogą do prawdziwego Zbawienia 

By wrócić do tego, co Pierwotne 

By żyć życiem i nigdy już nie umierać 

Żyć życiem i nigdy nie oglądać już śmierci. 

Wśród gwiazd, których blask daje Nadzieję 

Krocząc przez Mleczną Drogę i galaktyki 

Na zawsze, na zawsze wśród żywych 

Przez wieczność ze swym przeznaczeniem.