Właściwie nic nie pamiętam

Oprócz miłości nadętej i świętej

Nosiłam ją od świtu do zmierzchu

Jak kulę u nogi

Toczyłam za sobą

Martwą

Matowo złoty jesteś

Topi się w tobie życie

Spojrzenie jak cień

Tego co było

Nie słyszałeś ani razu

Rozpędzonego serca

Nie chciałeś go rozpędzać

Nie marzyłeś że pójdziesz

Że pobiegniesz

I ktoś cię zatrzyma

Nie mówiłeś jaki świat

W twoim sercu

Co dzień się zaczynał

Nie patrzyłeś

Nie szukałeś

Wystarczyło ci zapomnieć

Zanim było coś do pamiętania