Wieczór

W drzwiach stanęła

Gdy ja sie­działem

To się wy­gina

To mi­ny stroi

- wiem o co ci chodzi

Lecz pocze­kam jeszcze

By prag­nienie podwoić

Wi­dokiem posy­cić

- Lecz by chwi­li tej nie przekroczyć

Na pięcie od­wróciła

Odeszła  ciałem wyginając

Lecz po cza­sie.............- wróciła

- Ty­le że się ory­ginal­nie wystroiła

I tu prze­rywam pi­sanie

Bo zbyt wstyd­li­wy jes­tem

By do­kończyć

His­to­rii tej od­tajnianie