Muzyka: Jesus Calderon,  `Terra Floret`

PISKLĘTA 

muza z wdziękiem wiotkie kształty prezentuje 

do krągłości skąpa tuli się tunika 

czyżby we mnie rozpoznała wielbiciela 

no bo przecież nie kochanka i grzesznika 

słodko zerka a ja boję się poruszyć 

nie chcąc spłoszyć cudnej zjawy brwi szelestem 

toteż śledzę nieuchwytną doskonałość 

zrzucam ciało uwiedziony nikłym gestem 

ona wiedzie mnie w nieznane delikatnie 

na niteczkach spuszcza w samo serce wyspy 

gdzie się perły rodzą na rozległych plażach 

gdzie się rodzą białe kruki i pomysły 

chwilę znika żeby nagle się pojawić 

wsuwa w dłonie nosidełka z pajęczyny 

mówi - zbieraj niech ci talent wskaże skarby 

budzi słońce rozsypuje trzy godziny 

długo waham się nie mogąc spytać cienia 

no bo przecież jestem tylko ziemską zjawą 

w którą stronę zwrócić stopy włączyć oczy 

kiedy serce zna kierunek tylko w prawo 

płoną dłonie nie zrobiwszy nawet śladu 

chociaż trójka coraz mniejsza wolno klękam 

tak się staram by skrzydełek nie uszkodzić 

bo to przecież nie są kruki lecz pisklęta