Bardzo, bardzo subtelne pisanie :) Do serca przemawiające. I wyobraźni :)

:)))

Pisać, czy nie pisać, oto jest pytanie :)
Pisać!

Pięknie obrastasz słowem, a Twoja poezja jest rzeczywiście lotna.

Bardzo pięknie ujęte -
"... z zapisanych myśli
puszczę samoloty..."
Puszczaj ich jak najwięcej.:)

Cichutko, a przejmująco. Bardzo ładnie.

"... albo się potknę
o własny skurcz serca" - podoba mi się. Bardzo dobry wiersz. Pozdrawiam. ;)

Piękny wiersz,pisany ciekawym piórem.

Moje głęboko prywatne refleksje

(patrz tytuł poetyckiego zbioru)

niczym się nie różnią od prywatnych refleksji twoich, jej, jego, naszych czy waszych. Wszyscy czytamy tych samych Poetów!

To d l a c z e g o podnosimy na siebie nie tylko głos, ale i uzbrojoną rękę??

Jak to się dzieje, że wspólnota dóbr narodowych: nauki, sztuki, kultury, religii, - ba! nawet języka!! - rodzi krwawe wyniszczające wojny??

w piersi gniecie
za gardło ściska
dajże spokój
szepczę pod nosem

(patrz tekst)

Poezja i jej odbiór czytelniczy NIE JEST /do diabła ciężkiego!/ ot, tylko codzienną słodziuśką i tuczącą bułką z masłem! Sztuka uczy i wychowuje!

K O G O WYCHOWUJE, SKORO NA CAŁEJ ZIEMI WSZYSCY

- TAK GŁĘBOKO WRAŻLIWI I PIĘKNIE WYCHOWANI! -

TOCZYMY WIECZNE WOJNY, ZABIJAMY, GRABIMY, GWAŁCIMY, ZACHWYCAJĄCE MIASTA OBRACAMY W GRUZY I POPIOŁY??

Zaiste, powiadam wam:

(patrz po tysiąckroć spopielane "Pismo Święte" i jego przesłanie urbi et orbi)

JAKA TA POEZJA ULOTNA

(vide końcówka)