O, jak dobrze zapisane. A i pod względem treści? Patrzajta, no, patrzajta :-D :-D :-D

Serdecznie :)))

Nie rozumiem komentarza,befano:p

Od patrzenia nie będzie treści.Powinnaś napisać czytajcie.

Czytajta, no, czytajta... :-D :-D :-D

befano,a tak konkretnie to chodzi jednak o góru i guru,są dwa słowa-prawda?
No więc przypomniało mi się,że moja św.pamięci teściowa po oględzinach mojego poświęconego na małżeńskim ołtarzu ciała doszła do wniosku,że jestem -cyt"brzydka,głupia,blokowa,leniwa i do niczego się nie nadaję"-amen.Powiem tak-poddałam się tak robię do dnia dzisiejszego-guru.

Bardzo dobry wiersz Anettulo. Mam tylko wątpliwość o pisownie imienia Ikar- myślę, że z dużej litery ale znawców tutaj mamy. Pozdrawiam :)

Masz racje-Ikar-duża litera.Ale na swoją obronę mam to,ze jest to literówka ,a niektóre białe kołnierzyki mgr piszą dużą literą wszystko.Tak-tylko malutkich się poprawia.

Wszystko napisałam z litery małej specjalni-ale ten wiersz jest istotny dla mnie,wpływ poezji i Ikara jak i Dedala naprawdę ma znaczenie

Spalony Ikar (patrz tytuł) to nadinterpretacja starego jak Grecja mitu, w którym uskrzydlony Ikar

- wbrew przestrogom ojca Dedala, /konstruktora tych skrzydeł/
leci ku Słońcu, a jego gorąco w konekwencji roztapia mu wosk, spajający wszystkie lotki, po czym te odpadają,

- i nasz pierwszy odlatywacz w Kosmos ginie bynajmniej nie w ogniu, a w konfrontacji z grawitacją - i skorupą ziemską