Tekst 1 z 2 ze zbioru: Moje wiersze
Autor | |
Gatunek | poezja |
Forma | wiersz / poemat |
Data dodania | 2017-01-06 |
Poprawność językowa | - brak ocen - |
Poziom literacki | - brak ocen - |
Wyświetleń | 1200 |
Lalka
Porcelanowa lalka tak dobrze wszystkim znana Przez małe dziewczynki z kąta w kąt rzucana Słomiany kapelusz i włosy złocone A całe jej wnętrze pustką wypełnione Porcelanowa twarz Porcelanowe ręce I oczy smutne nic więcej Na ławce z zabawkami siedzi i czeka Ze smutna mina w marzenia ucieka Marzenia tak kruche i nieosiągalne Bo nikt nie zechce lalki zwyczajnej Pragnie miłości chce być kochana Przez małe rączki wciąż przytulana Lecz to tylko lalka ma puste serce... Ma puste serce Nic więcej!