Przejdź do komentarzyLalka
Tekst 1 z 2 ze zbioru: Moje wiersze
Autor
Gatunekpoezja
Formawiersz / poemat
Data dodania2017-01-06
Poprawność językowa
- brak ocen -
Poziom literacki
- brak ocen -
Wyświetleń1200

Lalka

Porcelanowa lalka tak dobrze wszystkim znana Przez małe dziewczynki z kąta w kąt rzucana Słomiany kapelusz i włosy złocone A całe jej wnętrze pustką wypełnione Porcelanowa twarz Porcelanowe ręce I oczy smutne nic więcej Na ławce z zabawkami siedzi i czeka Ze smutna mina w marzenia ucieka Marzenia tak kruche i nieosiągalne Bo nikt nie zechce lalki zwyczajnej Pragnie miłości chce być kochana Przez małe rączki wciąż przytulana Lecz to tylko lalka ma puste serce... Ma puste serce Nic więcej!

  Spis treści zbioru
Komentarze (0)
oceny: poprawność językowa / poziom literacki
brak komentarzy
© 2010-2016 by Creative Media
×