To że religia zagraża poganom, nie trzeba nikomu udowadniać. Wystarczy przypomnieć, że ziemie Piastów do 966 roku były pogańskie. I jeszcze długo potem, aż twarde chrześcijańskie prawo (np. wybijanie zębów za jedzenie mięsa w post) pokonało pogaństwo. Samym władcom zaś religia nie przeszkadzała w życiu prywatnym (liczne gwałty pierwszych króli na zakonnicach), a nawet okazywała się skutecznym narzędziem w procesie zarządzania. Proszę także spojrzeć na historię konkwisty i Pedro de Alvarado, czy Hernana Cortesa. Pomijam wyprawy krzyżowe i obecną krucjatę bękartów Muttaliba.  

Z punktu widzenia religii, ateista jest czymś znacznie gorszym niż innowierca, ponieważ tego drugiego wystarczy przeorientować na nowe wyznanie, zaś ateista nie poddaje się indoktrynacji. Ateizm to ściana płaczu dla różnej maści pasterzy. Mogą ją jedynie przewrócić i po niej przejść, lub rozwalić sobie o nią łby.  

Spróbuję natomiast wykazać, że religia (każda religia) jest dosłownie śmiertelnym zagrożeniem dla ateistów. 

Na wstępie zaznaczę, że oczywiście nie wszyscy wierzący to zdeklarowani wrogowie ateistów. Wszystko zależy od tego jak wierzący radzi sobie z religią i w jakim stopniu uzależnienia się znajduje, dlatego że religia jest tym samym, co inne uzależnienia jak alkoholizm, narkomania, seksoholizm i inne holizmy. Wielu mamy fanów alkoholu i narkotyków, ale nie wszyscy przecież leżą na dworcach, tłuką żony i dzieci, czy wywołują burdy w miejscach publicznych i pod wpływem. Nie wszyscy seksoholicy są pedofilami. Zatem nie uogólniam, natomiast chcę wykazać tendencję. 

Różnica jest taka, że do spożywania alkoholu, do narkotyków, do uprawiania seksu pozamałżeńskiego i w różnych orientacjach nikt nie przymusza instytucjonalnie, a religia jest wpajana od dzieciństwa. Na przykładzie chrześcijaństwa: najpierw jest chrzest, potem klepanie formułek, regulaminów. Następnie równoległa do laickiej indoktrynacja. Najkrócej mówiąc od najmłodszych lat wpajana jest dzieciom pewna ideologia, którą obecnie sankcjonuje w polskim systemie oświaty samo państwo.  

No proszę sobie wyobrazić osiemnastoletnie towarzystwo po raz pierwszy w swoim życiu na katechezie. To oczywiste, że część wyszłaby od razu, zaś reszta zostałaby dla polewy. Dlatego jest ten przymus, żeby od samego początku wdrażać ten system, żeby głęboko się zakotwiczył w umysłach, by go było niepodobne wyrwać. Natomiast wyrywa się ateizm poprzez stygmatyzację. Ateista nie może być poważnym partnerem, bo on tkwi w błędzie. Jest nieobliczalny, bo skoro nie wierzy w Boga, to nie obliguje go wykładnia Kościoła, przez co w każdym momencie może zawieść oczekiwania, może się sprzeniewierzyć, może popełnić grzech, zbrodnię. Ateista jest człowiekiem ze wszech miar niepewnym. Niegodnym zaufania, nie wartym pokładania nadziei, ponieważ na jakimikolwiek fundamencie wyrósł, to jest on fałszywym. Ale przede wszystkim jest przeklęty, bo nie dostąpi Królestwa Bożego. Zatem ateista się nie liczy zupełnie. To jest jakiś nieudany typ człowieka. Być może jest to osoba chora psychicznie? Może ktoś skrzywdzony, który nie potrafi wybaczać? Zboczeniec? Może sam Szatan w ludzkiej postaci? To by było na tyle, jeśli chodzi o ateistę, który zasadniczo nie zabiera głosu. 

A teraz o tych, którzy japy piłują, pchają się na stanowiska i wyciągają swe chciwe pazury po zaszczyty. Otóż największą tragedią wszystkich religii świata jest fakt ponad wszystkie fakty niezaprzeczalny: Bóg niesłusznie rozdał talenty wielu wybitnym ateistom. Tak wielu, że ich dorobek nie zmieści się w zwykłej bibliotece. Jego tylko sieć pomieści. Zatem czy Bóg działa przeciwko sobie samemu? (to pytanie do wierzących). Czasem mam wrażenie, że ateizm jest Bożym batem na owieczki. No taka prawda. Skoro Bóg tworzy, obdarza, dzieli, nagradza, kara, to na cholerę daje rozum ateistom? A może Bóg lubi jak ich czasem usmażą, co? Znaczy owieczki jak przypieką ateistów? To już perwersja. Sadomaso. 

Powtarzają jak mantrę, że Bóg dał wolną wolę człowiekowi, ale przecież nie może być wola człowieka, tylko Boża! No to jak? 

Zasadniczo to Bóg dał człowiekowi wolną wolę, a Kościół ją odbiera. Oto prawda objawiona. Oczywiście odbiera dla dobra człowieka, bo po cóż by odbierał? Zaczyna od chrztu i tak przez całe życie. Odbiera. Wysysa. Drąży. Na starość człowiek jest jak wydmuszka. Już tylko czeka odliczając dni. A po drugiej stronie Zonk. Taka prawda. 

A teraz dlaczego w dzisiejszych czasach religia wciąż zagraża ateistom, czyli ludziom wypełniającym wolę Bożą. Otóż wierzący z powodów, które wyżej opisałem, preferują, aby przestrzeń publiczna była wypełniona osobami wierzącymi, natomiast ateiści powinni tkwić na obrzeżach rzeczywistości na przestrogę bogobojnej ludzkości. Każdemu wierzącemu musi być nie w smak obecność ateistycznych treści w przestrzeni, w której sam się porusza. A ponieważ Bóg dał człowiekowi cały świat, zatem wierzący porusza się w całej przestrzeni i cała przestrzeń jest Boża, czyli wierzących. To bardzo proste. Jeśli ktoś uważa inaczej, to znaczy że nie podziela kanonu wiary. Tę przestrzeń ateiści zaśmiecają. Irytują, bulwersują, bluźnią, brużdżą, przeszkadzają, utrudniają. A zatem? „Co zrobić z takim gównem?” ( https://www.youtube.com/watch?v=-_XIgfmDa1s cytat z Ojciec Chrzestny III; Don Corleone do Joe Zasa). Nie przez przypadek ojcowie chrzestni mafii to ludzie bardzo religijni.  

Nawet jeśli człowiek jest wyjątkowo tolerancyjny, to musi w nim się obudzić wyznawca, kiedy w przestrzeni publicznej pojawią się osobnicy prezentujący wizerunek, który stoi w głębokiej sprzeczności z wiarą. To wewnętrzny imperatyw. Jeśli go brak, to znaczy że wiara nie zakorzeniła się w człowieku i jest tylko przykrywką. Zasadniczo największe religie funkcjonują dzięki wielkiej liczbie przykrywek, które przystosowały się do sztuczności i hołdują tradycjonalizmom. Jestem pewien, że jeśliby „przykrywki” zaczęły naprawdę wierzyć, to wówczas heliocentryzm zostałby wycofany. Tu tkwi niebezpieczeństwo, ponieważ każdy człowiek, nawet ateista może się nawrócić i podążając za głównymi prawdami wiary wziąć na swoje barki eliminację ateizmu.