Ptak 

wznosi się do góry 

bije skrzydłami 

to znów opada 

wypełnia przestrzeń 

gęstymi falami 

krąży nad ziemią 

czeka 

patrzy 

chce zejść do mnie. 

Ptak 

na linii celowniczej 

zaświergotał bólem 

w krwawych akrobacjach 

spada w dół 

jeszcze serce żyje 

nie załopoce żaglami 

jak pierwszy raz kocham 

wyszeptane przy księżycu. 

Ja ptak 

szybuję do moich aniołów 

gdzie spokój 

traci zasięg  

słowo-pocisk.