Przejdź do komentarzyNie aprobuję
Tekst 128 z 246 ze zbioru: Z ATLASEM POCZĘTE
Autor
Gatunekpoezja
Formawiersz / poemat
Data dodania2017-07-24
Poprawność językowa
Poziom literacki
Wyświetleń2425

Nie aprobuję:


1. że się umiera -

ale że ginie nawet orzeł

i płatki róży czas odziera...

chylę głowę w pokorze;


2. że się starzeje -

jednak starzeją się i skały,

cóż, święty Boże, tak się dzieje!

Jeśli umiera nawet dzieciak mały,

babulka siwa miła, w lesie łania -

poddaję się bez szemrania;


3. że głupi kiwa wciąż mądrego

- i tyczy to średniego badanego -

więc nie mam wyjścia;

przyjmuję to w zdumieniu

i czoła kornym pochyleniu...

Skoro umierają złote rybki

i motyle, to jest argument -

i sporu na ten temat tyle;


4. że się wydala

- pardon, nie wydalają jednak damy! -

wszelkie istnienia ale wydalają,

sposobu innego nie znając...

A skoro tak... ha, cóż? Działamy!

Jak król piechotką, też biegamy...

Skoro umiera żona jedyna,

cóż... śmierć - to przyczyna

i skutek, śmierć=wina.


zima 2012

  Spis treści zbioru
Komentarze (2)
oceny: poprawność językowa / poziom literacki
avatar
Filozoficznie i poetycko, po ludzku,
chociaż człowiek się na to nie godzi,
co na końcu, nie tylko w człowieka,
cóż, ale trudno, że i w niego godzi
avatar
Dzisiaj odnalazłam zawieruszoną gdzieś w stogu siana stronę 37 zbioru "Z Atlasem poczęte" - a na niej ostatnią, 5. strofę tego manifestu. Oto zakończenie:

5. że się śmieci - i skala
śmiecenia sięga Dachu Świata!
To drugi nasz pat mata:
kupy i gór z kup robienie
od czasów Ikara z mitu Dedala!
Zamiast ulecieć w słońc promienie,
każdy z nas w pył mit ten obala...
Skoro ów Dedal to zaprzeczenie
losu naszego, nas śmiertelności,
kres życia przyjmuj bez złości:
ta śmierć - lot w wyzwolenie.


Data faktyczna (nie wydedukowana) poczęcia tego dziecięcia w jego niepodzielnej całości 23.03.2012
© 2010-2016 by Creative Media
×