Masy ciężkie na umyśle

przez media zdebilałe

Każdemu przebiegają wyjątkowości

myśli strzałą eterycznej mądrości

Nowy niesamowity świat wspaniały

Gdzie każdego lepszość jest ubóstwiana

Gdzie nikt nie jest umysłowo mały

Nowa bezkrwawa bezkresu wojna

Za cenę wywyższanej pracy

i przemilczanej marnej płacy

ale iluzja wchłania to jak świetlówka prąd

a potem gaśnie blask aż do następnego pierwszego

Kocha... mówić o tym że marzy i kocha

ale to już nie marzenie

tylko gnijące uzależnienie

od zielonych gnijących papierków

By je wstrzyknąć w żyłę

by mieć na szarość morfinę

by kupić niesamowitość, magię kolorów

by jak iluzjonista samego siebie

stąpać po urojonym niebie