nie ukrywasz się w cieniu

cień światła nie gasi

nie uciekasz przede mną

nogi do ucieczki służą ludziom

nie sprawdzasz ujęć

nie zawieszasz kamer na drzewach

ani deszczem nie śpiewasz

ani nie klaszczesz

jesteś

widzę promienie roztarte Twoją ręką

skry rozrzucone po drodze

srebrzą się pyłem

jakby ktoś rzucił je z nieba

tylko Ty wiesz jak to zrobić trzeba

i jeszcze miliony kropel

zrzuconych z obłoków

jak poetów liczonych za detal

jestem

w wielkim trwaniu czas nie istnieje

skrapla się mgłą obrasta

i wisi deszczem

na liściach na gałęziach

słońce przeszywa promieniami

bezkres

tu na deszczowej drodze

Ty jesteś

ja jestem