Przejdź do komentarzySzczodrość
Tekst 198 z 246 ze zbioru: Z ATLASEM POCZĘTE
Autor
Gatunekpoezja
Formawiersz / poemat
Data dodania2017-12-28
Poprawność językowa
Poziom literacki
Wyświetleń2239

Szczodrość


Łatwo to dawać datki,

rozdawać biedzie dary,

gdy kasa dziadka tatki

i własne nasze bary,

seks-szopy czy butiki

przynoszą miód wyniki.


Co może dać biednemu

człek marny tak, jak ja??

Znoszone portki, słoik dżemu?

Wytarte swetry dwa?

Każdemu i takiemu,

co w bidzie, jak my, trwa?


30.07.92

  Spis treści zbioru
Komentarze (4)
oceny: poprawność językowa / poziom literacki
avatar
wszystko powiedziane.pozdrawiam
avatar
dary losu,czy dary zrodzone z duszy i prawd wielu?dobre na piosenkę w wykonaniu osieckiej lub kaczmarczyka
avatar
Dawać też trzeba umieć .
Można czynić krzywdę nierozważnie dając.
Biedny potrzebuje niewiele by przeżyć . A charakteru to dać nie damy i chyba już nie nauczymy .
avatar
Strasznie przytłacza nasza w narodzie wyssana z mlekiem Matek powinność dzielenia się w constans sytuacji, kiedy, dzieląc się (de nomine... niczym? tym słoikiem dżemu?) dzieląc się tak przykładnie już od dziesięcioleci, widzisz, że to WCALE NIE ROZWIĄZUJE PROBLEMU. Gorzej: skala potrzeb zatrważająco rośnie wciąż i wciąż, i wciąż!

Te znoszone portki, wytarte swetry i słoik obrażają tak obdarowanego - jak darczyńcę!
© 2010-2016 by Creative Media
×