Przed kaplicą

Ludzie odświętni że widać piękno świątyni

Witają pątników uśmiechem promieni słońca

Na każdej twarzy jakby z ołtarza dawczyni

Rozdaje uśmiech. Miłość posyłając za gońca

Czapki z  głowy na dłoniach błyszczą znaki wiary

Na stroju pątnika widnieją solne pieczęcie

Kropidło już gasi wznoszące się opary

Z wieży świątyni spływa dzwonów śpiewne objęcie

Tu z kaplicy obraz miłosiernej jaśnieje

Doznane łaski przystrojone w szlachetne wota

Kadzidło poniosło dary – nasze nadzieje

Wzbudzone tchnienie. Z naszych serc wyrywa się Rota