Teodorze, świetne rozważania o piętnie poezjowania, pisał Tuwim w "Sitowiu"
"(...)Czy to już tak zawsze ze wszystkiego
Będę słowa wyrywał w rozpaczy,
I sitowia, sitowia zwyczajnego
Nigdy już zwyczajnie nie zobaczę?"
Pozdrawiam

Wiersz oczywiście przykleił mi się, jak mokry liść jesienny do też mokrej koszuli. Pomyślałbym o dowcipie. Niczego nie sugeruję, tak tylko myślę sobie czarnym na bieli.

Dziwny wiersz. Napisany 2 lata temu w imieniu jakiegoś poety, który nosi surdut, pisze inkaustem i czeka na wynalazek wiecznego pióra.

Do czegoś takiego jak długopis, maszyna do pisania czy komputer daleeeeka droga...

Tytuł z naftą i Arabią Saudyjską wskazuje na spore geograficzne horyzonty tamtego, piszącego gęsim piórem? stalówką? literata.

Może chodzi o Słowackiego, który znał z autopsji Bliski Wschód, Syrię i Egipt??

/Ignacy/ Łukasiewicz, o którym wspomina utwór - wynalazca lampy naftowej - zmarł w latach 80-tych XIX w., Słowacki grubo przed nim...

Czyli, że chodzi o kogoś, kto żył i pisał już dawno po nich...