Tekst 30 z 203 ze zbioru: Ojczyste kwiaty
Autor | |
Gatunek | poezja |
Forma | wiersz / poemat |
Data dodania | 2018-02-25 |
Poprawność językowa | - brak ocen - |
Poziom literacki | - brak ocen - |
Wyświetleń | 2034 |
Dar
Życie człowieka to księga ziemi i nieba
Obraz prawdy maluje się jak rzeźba
Tak zapisywać by dzieło w cnotach widniało
I każdą burzę skutecznie przetrwało
Jednego oddechu nam trzeba z ust i duszy
Dzielące lody skutecznie pokruszy
Tylko przez siłę światła ciemność ustępuje
Wtedy pokój ruch planet koryguje
Bierzemy chleb z rąk Boga dla ciała i duszy
Moc pokarmu wiarę głębi poruszy
Kwiatem zakwitnie żeby oczy odtajały
W człowieku odbicie Boga widziały
Niesiemy w jestestwie pokrzepienie - dar życia
Zaszczepić w korzenie wiecznego bycia
W jedności struktury komnat! Jedność zagonów
W zespół dziecięcych i błogich tonów
Na piosenkę się nadaje