Tekst 21 z 38 ze zbioru: Przebudzenie
Autor | |
Gatunek | poezja |
Forma | wiersz / poemat |
Data dodania | 2011-10-03 |
Poprawność językowa | |
Poziom literacki | |
Wyświetleń | 3668 |
Nie mam nic
ale ciszą się podzielę z tobą
światło lśni
nie wiem tylko czy tą drogą
muszę iść
Nie chcę nic
żadnych pokus i swobody
co tu kryć
już nie wytrwam w strudze wody
zimno mi
Nie dam nic
półprywatnie zamknę w tobie
kilka chwil
sekretów nie powiem
potem śpij
Nie wiem nic
mądrości wyciekły szczeliną
w starych drzwiach
pewno szybko przeminą
na dniach
Nie gram nic
aż naczynie życia wypełni się
kroplami chwil
i zobaczę na jego dnie
ostatni sen
oceny: bezbłędne / znakomite
A więc każda strofa jest inna. Jeżeli zamiarem Autorki była, jak to oceniła wrzos10, piosenka poetycka, to sądzę, że z tego podziału na strofy należałoby zrezygnować.
oceny: bezbłędne / znakomite
oceny: dobre / bardzo dobre
oceny: bezbłędne / znakomite
Założenie, że w 3. Tysiącleciu Poezja nadal potrzebuje jakichś niezbędnych korekt, połajanek i wytknięcią potknięć?? Dzisiaj?!
Ależ to już było - i nie wróci więcej
Nie chcę nic
Nie dam nic
Nie wiem nic
Nie gram nic
oto mroczny neogotycki przekaz, jaki migiem umyka, jeśli tylko zaczniesz bawić się tutaj swoimi fryzjerskimi nożyczkami i korektorkiem