Pani znów pachnie, jak melancholia...

w tej herbaciarni pełnej orientu.

Drżą pani dłonie na filiżance

i w ustach słowa milczeniem tętnią.

Pani chce słuchać... ten potok słowny

rozbraja wszystkie fortyfikacje,

gdy głosem wchodzę w źrenice oczu

i chowam panią  pod powiekami.

Więc mówi pani, że lubi tańczyć,

jak wirujące letnie sukienki

i wtedy szeptać pani pozwoli

przy ciepłych ustach rozgryzać błękit...

Pani dotyka  po mojej  twarzy,

i w kaszmirowym chowa spojrzeniu,

a pani palce pachną frytkami

i usta słodkie jak z marce... panu.

https://youtu.be/7aPwOC7cZCo