Pogrzebani pod jesiennymi liśćmi, 

Cicho wspominając słońce lata. 

Blizny znów stały się krwawymi ranami, 

Grając odwieczną grę dobra i zła. 

Znam miejsce, gdzie słychać miłość, 

Lecz nie drogę tam prowadzącą. 

Wiem, że jest ktoś, kto mi ją wskaże 

I kiedyś znajdzie mnie, i to zrobi, 

A ja pokaże mu to miejsce, 

Miejsce, gdzie nikt Nas nie skrzywdzi 

I nikt nie boi się słuchać Miłości.