Przejdź do komentarzyPiszczący rachunek
Tekst 71 z 204 ze zbioru: Garb
Autor
Gatunekpoezja
Formawiersz / poemat
Data dodania2018-08-08
Poprawność językowa
Poziom literacki
Wyświetleń1689

Zakwilę wam jak dziecko

bo krzywdę ma jego

ciocia kochana


Jej dom otwarty

kiedyś pełen ludzi

zapachów i spokoju


A ona - ona  teraz jest sama

w domu nie swoim

obok obcych i chorych jak i ona


Gdyby nie ten nowy czas

co zniszczył nasz dom jak dwór

pełen rodziny i pokoleń


Gdyby nie  rozjechali się

rozdzielili i wyobcowali

w ten nowy  czas - duszący


Ja też jestem daleko

i wystawiam rachunek

sobie i naszaym czasom






  Spis treści zbioru
Komentarze (2)
oceny: poprawność językowa / poziom literacki
avatar
Odczytuję ten nostalgiczny ton wiersza tak - Nowy czas, przyjazny tylko dla nowobogackich i ich totumfackich, a gdzie dawne dobre czasy i obyczaje?
avatar
Dokładnie.
Lecz nic się nie dzieje gdy dostrzegamy tylko zjawisko, inaczej jest gdy te zmiany społeczne czynią tragedię, która wyciska łzy.
© 2010-2016 by Creative Media
×