Nad miastem goryczy 

się czasem pojawiają 

dwa czarne kruki 

tylko on i ona 

w uczuciu beztrosko uniesieni 

targają serce człowieka 

gdzie on nie wypuści z uścisku 

z ekstazy szczerbatych rąk 

tym prądem przeszywa ciała 

dwóch obcych sobie istot 

tak iskrzą wciąż na niebie 

żale niespełnionych obietnic 

i słów ostrym językiem wypowiedzianych 

co znaczyć miały wiele 

i sam gorącej zemsty  

zostawił nad przepaścią 

skrzydłami muskając się nieporadnie 

miłością osaczeni krążą wciąż 

na przemian siebie 

zdradliwe są ich oczy co 

patrzą na inne anioły 

wtem piorun uderza łapczywie 

czas pokaże czy kości zostały 

czy dusze