Tekst 196 z 211 ze zbioru: Prowadzeni przez gwiazdę nieba
Autor | |
Gatunek | poezja |
Forma | wiersz biały |
Data dodania | 2019-03-12 |
Poprawność językowa | - brak ocen - |
Poziom literacki | - brak ocen - |
Wyświetleń | 1610 |
Smutno mi
Smutno mi rozstać się ze starym ubraniem
dobrze dopasowało się do skóry
a dusza
co chce stroić się bez ustanku
raduje się
zdobiąc się w niebiańskie perły
choć dusza się raduje,
(patrz meritum)
to stoimy w rozkroku, czyli w szpagacie, z którego nie sposób się podnieść bez ciasnego kaftana