Krzyż - Publixo

Wreszcie - nadzieja :)

Serdecznie :)

Trotsigo, w moim wierszu, ani w relacjach moich z Bogiem nie interesuje mnie kto siedzi obok i co ma w i, na głowie. Tajemnica Krzyża, śmierci i zmartwychwstania to jedyna sprawa, która mnie obchodzi. To moje odczucia. Możemy się w tym nie zgadzać. Ludzie są różni wszędzie, nie tylko w kościele. Dziękuję za Twój komentarz. Pozdrawiam!

Befano, dziękuję, jest nadzieja i dwie pozostałe również :)
Serdeczne pozdrowienia!

Krzyż jest tutaj stylizowanym znakiem Człowieka-Boga. Tak też Go przedstawił w swym młodzieńczym, kultowym już obrazie słynny hiszpański malarz, Salvatore Dali.

Poza nadzieją zostaje też nam wiara - i - coraz mniej dzisiaj używana - miłość. Tej ostatniej personifikacją nie jest w naszym chrześcijańskim kręgu Wenus - a Krzyż (patrz wszystkie nagłówki)

Emilio, cudowne są te Twoje swoiste analizy każdego niemalże słowa, czy też znaku zapisanego w wierszach.
Czytam zawsze Twoje komentarze i pojmuję jako osobne, niezależne dzieła.
Uściski :)

Ķrzyż, w naszych czasach, jakby nieobecny,bo chcemy się cieszyć życiem i zapomniec o nim, a przecież, nikt go nie ominie...

Ukrzyżowany dla nas - współczesnych jest wcieleniem męki Człowieka

- męki Matki niepełnosprawnego Dziecka;
- męki Dziecka niepełnosprawnej Matki;
- męki bezdomnej Matki z Dziećmi;
- męki Rodziców Dziecka odlecianego;
- męki Dzieci odlecianych Rodziców;
- .................................;
- .................................;

i tę listę da się przedłużyć o milion innych jeszcze ludzkich ciężkich norwidów, zgryzot, utrapień i golgot

życie z miłości do ludzi
na śmierć zamienili

(porównaj 3. strofa)

W kontekście heroicznych wysiłków światowej służby zdrowia słowa te brzmią dzisiaj jak Głos z Nieba samego

Autor	agnieszkanowak_1
Gatunek	poezja
Forma	wiersz / poemat
Data dodania	2019-04-19
Poprawność językowa
Poziom literacki
Wyświetleń	1222