ʍɑłɑ  ҍíҽժɾօղƙɑ  ҍყłɑ  zʍɑɾեաíօղɑ

bo swoje kropki zgubiła ona

różne myślątka w głowie krążyły

co by tu zrobić by powróciły

razu pewnego późnym wieczorem

motyl skrzydełka miał pogniecione

nie myśląc wiele pomocną była

fałdki jak trzeba wnet wygładziła

pofrunął chyżo bez słów podzięki

ujrzała za to widok przepiękny

choć nie wiedziała ile ich miała

zgubioną zgubę wnet odzyskała

dobre uczynki czyniła wszędzie

wiedząc że kropek znowu przybędzie

aż przycupnęły wszystkie na skrzydłach

lecz nie wiedziała że to ta liczba

dalej pomocą swoją służyła

i coraz bardziej szczęśliwą była

mała biedronko ty chyba nie wiesz

że od początku miałaś ich siedem

nie przygnębiło to ją zupełnie

innym jej życie było potrzebne

zmarła samotnie tylko motylek

szybował nad nią przez dobrą chwilę

gdy się pożegnał poleciał wysoko

pomachał jeszcze białym obłokom

chociaż wiatr straszny bardzo go zwiewał

na skrzydłach zaniósł kropki do nieba

.                       ໓ഠറ໓౹