Przejdź do komentarzyPejzaż z aureolą
Tekst 24 z 211 ze zbioru: Otwarta szuflada
Autor
Gatunekpoezja
Formawiersz biały
Data dodania2019-11-07
Poprawność językowa
- brak ocen -
Poziom literacki
- brak ocen -
Wyświetleń1407

Pejzaż z aureolą


Lampy z aureolą jak gwiazdy świecą z nieba, 

niekiedy łatwiej łowić światło gwiazdy, 

niż wytrwale nosić aureolę,

by swym tchnieniem przenikała jestestwo. 

 

Świętych życie tak się roziskrzyło w ogień,  

że śmiało wędrowali przez Golgotę,

my w przebłyskach odwagi

możemy iść w ich ślady. 

 

Wieść o zaproszeniu na weselne gody,

wzbudza poryw, co się zapala i płonie,

jednak bywa i tak, że  gaśnie,

bo strażnik ognia

zapomniał wziąć zapas oliwy.


  Spis treści zbioru
Komentarze (3)
oceny: poprawność językowa / poziom literacki
avatar
co za zgroza i te dziwy
strażnik ognia
nie wziął dziś oliwy
wrzućmy go w mrowisko
potem zaś w pokrzywy

(patrz stosowne linijki)
avatar
wieść o zaproszeniu na weselne gody
budzi poryw każdy skacze stary młody
avatar
Pejzaż z aureolą
(vide tytuł)
/O czym tu pitolą/
To jest ta ikona
Popa i diakona
© 2010-2016 by Creative Media
×